- THE FINAL COUNTDOWN -

19 november 2016 - Seminyak, Indonesië

Lieve allemaal, 

Daar ben ik weer hoor. En zoals mijn titel al impliceert, de final countdown is begonnen! De laatste weken zijn weer ongelofelijk snel voorbij gevlogen, met een hele hoop leuke dingen, maar ook veel bloed, zweet en tranen vanwege de scriptie. Oké, oké misschien voornamelijk tranen. En hoofdpijn. En buikpijn. Oh, en een tijdelijke nervous breakdown. Eigenlijk een algehele malaise. Maar, het einde is in zicht! 

Zoals ik in mijn vorige blog al aan gaf verwachtte ik begin vorige maand bezoek uit Nederland, en niemand minder dan mijn lieve vriendinnetje en ex-huisgenootje Eva. Na mijn blonde actie met Lies stond ik dit keer keurig te wachten bij Domestic arrivals. Ik was wat aan de late kant aangezien ik direct uit werk kwam en het onwijs druk bleek te zijn, dus ik was al bang dat ze al ergens op me zat te wachten, maar dat was gelukkig niet zo. Sterker nog, het duurde allemaal even voordat ze er eindelijk door heen was. Eva was namelijk goed en wel aangekomen, maar ze waren eventjes vergeten dat het ook wel leuk was geweest om haar bagage mee te geven- super fijn. Gelukkig was haar bagage in Jakarta blijven liggen, en niet in Amsterdam, dus we hoefde maar een uurtje te wachten op de eerst volgende vlucht met haar bagage. Ze bleef in totaal 2 weken, en de voorgaande weken heb ik 6 dagen per week gewerkt zodat ik een aantal dagen vrij kon nemen terwijl ze er was. We hebben het super gehad, gekampeerd in de bergen (zie foto's), dag tripjes, heerlijk gegeten, dansjes gedaan, en natuurlijk veel gelachen! 

Uiteindelijk is het uiteraard allemaal veel te snel gegaan, maar dat krijg je nu eenmaal als het leuk is. Naast dat het natuurlijk jammer was dat ze weer weg ging, betekende het ook dat het toch officieel over was met de pret, want er moest aan de scriptie gewerkt worden. Ik moest nog een aantal weken 6 dagen werken om de vrije dagen te compenseren, dus echt veel tijd had ik niet. Afgelopen week mijn final draft ingeleverd en op hoop van zegen dan maar dat het de goede kant op gaat.

Op stage gaat het allemaal nog wel prima, al moet ik eerlijk zeggen dat zo richting het einde mijn motivatie toch wel in een dieptepunt zit. De afgelopen maanden in F&B had ik eigenlijk niet echt een 'taak' dus liep ik de hele dag voor spek en bonen overall een beetje bij en probeerde mijzelf maar met van alles en nog wat bezig te houden. Dit is gelukkig al iets veranderd aangezien ik nu mee mag helpen met het voorbereiden van alle festive season events, en daarnaast doe ik sinds deze week naast de Trip Advisor ook de social media van het restaurant. Al met al houd dit me voorlopig gelukkig wel even bezig, waardoor de laatste maand hopelijk ook snel gaat. Eind December is het dan zo ver, dan ben ik klaar met stage en (hopelijk) afgestudeerd. Ik krijg dan ook inmiddels geregeld de vraag 'wat wil je gaan doen' en daar kan ik heel kort over zijn: GEEN IDEE. Op de korte termijn ga ik eerst een maand door Indonesie reizen, daarna een maand Filipijnen, en daarna? Who knows. Ik neem het nu allemaal nog even stap voor stap, eerst die diploma maar eens binnen halen. 

Volgende week wordt gelukkig niet alleen afzien, want zo tegen het einde van mijn stage krijg ik toch nog onverwachts bezoek! Mama en Deb komen lekker 2 weekjes vakantie vieren op Bali. Maandag komen ze aan, dus ik kijk er nu al naar uit.

Zo, dit was wel weer even een kleine update van de zaken tot zo ver. In mijn volgende blog hoop ik jullie allemaal te kunnen vertellen dat ik geen studentje meer ben, en tot die tijd ga ik nog even hard aan de slag. 

Dikke kus en heeeeel veel liefde uit Bali, 

Sophie 

Foto’s